Jak napisać dialog w książce, opowiadaniu i powieści? Wskazówki redakcyjne i zasady interpunkcyjne

Aktualizacja: 11 maja 2024

Podczas pisania swojej drugiej powieści kryminalnej Pogranicznik sądziłam, że po przeczytaniu miliardów stron książek beletrystycznych wiem, jak napisać dialog ciekawy i poprawny językowo. Jednak kiedy jeden z moich osobistych recenzentów zwrócił uwagę na zapis dialogu w Wordzie, postanowiłam wnikliwie przyjrzeć się temu tematowi. Okazało się, że zasady pisania dialogów są nieco inne, niż mi się wydawało. Musiałam wprowadzić poprawki i przejrzeć cały tekst na nowo. Mój błąd. Ale ty nie musisz go już popełniać! Przygotowałam dla Ciebie kompleksowy poradnik, jak napisać dialog w opowiadaniu lub w książce, który porwie czytelnika i będzie zgodny z zasadami edytorskimi.

 

Jak pisać dialog w książce lub opowiadaniu? Podcast!

O tym, jak pisze się dialog w książkach, opowiedziałam również w jednym z odcinków podcastu Didaskalia Joanny Bagrij. Przesłuchaj moje porady redakcyjno-stylistyczne, a jeśli chcesz się dowiedzieć, jakie są zasady językowe, interpunkcja w dialogu, lepiej zapoznaj się z poniższym tekstem.

Gdyby odtwarzacz się nie załadował, skorzystaj z linku:https://podcasters.spotify.com/pod/show/jbagrij-pisarka/episodes/28–Jak-napisa-dialog-w-ksice–opowiadaniu-i-powieci–Wskazwki-i-porady-Cykl-WarsztatPisarski-e2jhh3o

 

Opowiadanie z dialogiem i didaskaliami – po co zapisywać rozmowę bohaterów w książce?

Dialogi w opowiadaniu czy w książce dynamizują akcję, pokazują sposób reakcji bohaterów, ich charakter. Dzięki nim czytelnik poznaje wykreowane postaci (sprawdź, jak stworzyć bohatera książki), utożsamia się z nimi lub ich nienawidzi. W książkach nie pojawiają się wyłącznie suche transkrypcje fikcyjnych rozmów – powieściopisarze najczęściej opatrują dialogi didaskaliami, budując napięcie i doprecyzowując kontekst wypowiedzi.

 

 

Co to jest didaskalia w dialogu?

Zwyczajowo tekst poboczny (inna nazwa didaskaliów) stosowany był przez dramatopisarzy. Dodatkowe zapiski autora w dramacie stanowiły wskazówki dla reżysera, scenarzysty, scenografa, podpowiadając, gdzie rozgrywa się akcja, jak zachowują się bohaterowie, w co są ubrani itd. Pewną formę tekstu pobocznego znajdziemy również w powieściach – będą nią fragmenty treści pojawiające się w dialogach tuż za myślnikiem kończącym wypowiedź bohatera.

– Ciekawy dom. – Lena z zainteresowaniem rozglądała się, zatrzymując wzrok na kolejnych przedmiotach, które znajdowały się w pomieszczeniu. – Odziedziczyłeś go po rodzicach?
– Tak – odburknął policjant. Był przygotowany na ironiczne komentarze. – Nie żartuj sobie, pewnie nie lubisz takiej tandety.

Przykładowy dialog z didaskaliami w powieści Pogranicznik

 

Dialog w książce wyraża osobowość bohatera

Pisanie dialogu niektórym autorom nastręcza pewne problemy, ponieważ w książce rozmowę kilku bohaterów należy zaprezentować czytelnikowi bez zbędnych przerywników (mruknięć, chrząknięć), z odwzorowaniem mowy ciała, przyspieszając lub spowalniając tempo narracji. Ważne jest także oddanie cech psychofizycznych bohatera w sposobie mówienia, słownictwie, zwrotach, które stosuje. Dialogi w powieściach doprecyzowują postaci, zamykając je w określonych ramach.

Miejsce akcji powieści – sprawdź, jak je opisać!

Czy książka musi mieć dialogi?

Oczywiście, że nie. Niektóre gatunki literatury (np. reportaże albo pamiętniki, które są jednym wielkim monologiem) niejako z definicji nie zawierają zapisu rozmów bohaterów. W powieściach beletrystycznych zdarza się to dość rzadko, ale również wszechwiedzący narrator 3-osobowy poradzi sobie z opisem wydarzeń i sytuacji bez wprowadzania dialogów do treści.

Sprawdź rodzaje narracji w powieściach!

 

Jak pisać dialogi, by zaciekawić czytelnika? Porady dot. warsztatu

Sztuka stworzenia dobrego dialogu polega na tym, aby wykreować taką rozmowę, która mogłaby się odbyć w rzeczywistości. Czyli możemy tutaj mówić o przeniesieniu realnej konwersacji do wymyślonego przez nas świata. Wymiana zdań pomiędzy bohaterami powinna być naturalna i jednocześnie sprytnie wpleciona w toczącą się akcję powieści. Zwykle pisarze nie umieszczają nieistotnych rozmów, które stałyby się tzw. zapchajdziurami. Dialogi nie powinny stanowić formy retardacji (spowolnienia akcji), dlatego najczęściej tylko istotne konwersacje pojawiają się w kolejnych stronach powieści.

 

Pisanie dialogów – dobre praktyki i wskazówki

• Nie pisz dialogów, które nic nie wnoszą. Bohaterowie nie powinni rozmawiać o pogodzie, jeśli takie informacje nie mają znaczenia dla fabuły Twojej powieści.
• Dopasuj język wypowiedzi do bohatera – osobowości, poziomu wykształcenia, klasy społecznej itp. bohatera. Jeśli kreujesz agresywnego policjanta lub przestępcę, nie bój się używać niecenzuralnego słownictwa.
• Unikaj zbyt patetycznego oraz potocznego słownictwa, jeśli nie odzwierciedlasz w ten sposób charakteru postaci.
• Nie umieszczaj dialogów na siłę w swoim opowiadaniu. Jeśli nie wiesz, jak Twoi bohaterowie mogliby skomentować dane wydarzenie, to po prostu tego nie rób. Odpowiednie opisy albo sposób skonstruowania narracji wszechwiedzącej lub pierwszoosobowej potrafią zdynamizować akcję powieści.
• Opisuj, kto i co powiedział. W przypadku wielu postaci czytelnik może się nie domyślić, który z bohaterów pierwszy rozpoczął dialog.
• Stosuj didaskalia, prezentując mowę ciała i sposób zachowania bohaterów. Nie twórz jednak zbyt rozwlekłych opisów, które wybiją czytelnika z rytmu wprowadzonego dialogu.
• Przedstawiaj emocje, uczucia, myśli. Lubimy wkradać się do głowy powieściowych aktorów.
• Pohamuj się w stosowaniu wulgaryzmów. Nawet jeśli oddają one charakter postaci, większość czytelników (szczególnie panie) nie lubi przesytu brzydkiego słownictwa.

Jak zaplanować książkę? Sprawdź!

 

Skąd czerpać pomysły na dobre dialogi w książkach?

Każdy pisarz ma swoje sposoby na to, jak napisać opowiadanie z dialogiem. Najczęściej twórcy korzystają z własnego doświadczenia, czyli:

• Rozmów, które prowadzą w prawdziwym świecie,
• Tekstów zaczytanych i zasłyszanych w literaturze oraz filmie,
• Podsłuchanych konwersacji obcych ludzi.

 

Przykładowe dialogi, które są ciekawe, zabawne i gotowe do zamieszczenia w książce, najczęściej usłyszymy z ust prawdziwych osób. Jeśli podczas podróży pociągiem, w tramwaju lub w pracy wyłapiesz atrakcyjną grę słów, interesujące zestawienia wyrazów, nie bój się ich zapisać lub zapamiętać, by następnie wpleść je w treść swojej książki.

Jak zakończyć książkę? Sprawdź.

 

 

Dialogi w książkach a stereotypizacja

W proces tworzenia dialogów może się także wkraść stereotypizacja, która polega na tym, że autor na podstawie utartych przekonań i stereotypów wyobraża sobie, jak będzie się zachowywała i mówiła osoba z danego środowiska. To może być dość niebezpieczne, dlatego kreując postać oraz sposób jej wypowiedzi, należy zrobić dokładne rozpoznanie, by wykreować realną wymianę zdań.

 

Jak pisać dialogi w książce, by były interesujące? 3 ćwiczenia

1. Ćwiczenie na przedstawienie realistycznego dialogu w książce

Wczuj się w postaci, które prowadzą rozmowę. Wyobraź je sobie. Jak wyglądają? Jak się czują? Jakie emocje im towarzyszą? Czy gestykulują? Jaką postawę czy pozycję przyjmują? Czy utrzymują kontakt wzrokowy? Jaki jest ich ton głosu? Poczuj opisywaną sytuację, bądź nawet jednym z bohaterów, a następnie zapisz w dialogu w książce nie tylko treść wypowiedzi, ale i sposób jej przekazania, zachowanie.

Sprawdź też, jak opisać emocje w książce.

 

2. Ćwiczenie na weryfikację sensowności napisanego dialogu

Napisz dialog, następnie dalej pociągnij akcję, zakończ pisanie i wróć do gotowego fragmentu na drugi dzień, a nawet po kilku dniach czy tygodniach. Zastanów się, czy wprowadzona przez Ciebie rozmowa wnosi coś wartościowego do fabuły powieści. Pokazuje charakter bohatera? Przekazuje istotne informacje o wydarzeniach powieści? Czytelnik dowiaduje się z niej czegoś istotnego? Jeśli nie, usuń dialog z książki lub zmień go, przeredaguj, aby Twoja książka stała się lepsza.

 

3. Ćwiczenie na słownictwo w dialogach

Jeśli chcesz opisać postać posługującą się słownictwem charakterystycznym dla danej grupy zawodowej, wiekowej, mniejszości itd., zrób badania językowe, czyli po prostu porozmawiaj z reprezentantem lub posłuchaj (np. na YouTube, Instagramie), w jaki sposób się wypowiada. Zapamiętuj swoje wrażenia, notuj stosowane słowa, błędy językowe. To uwiarygodni postać i jej sposób mówienia, jak będziesz zapisywać dialogi w powieści.

Sprawdź, jak wyłapać literówki w tekście.

Jak wprowadzić dialog do opowiadania lub książki? Wskazówki

Zanim przejdziemy do tego, jak zapisywać dialogi zgodnie z zasadami interpunkcyjnymi i poprawnością językową, zastanowimy się nad samym wprowadzeniem wypowiedzi bohaterów do fabuły książki. Kiedy i jak to zrobić?

• W zasadzie wprowadzenie dialogu do opowiadania może odbyć się w dowolnym momencie. Możesz zacząć swoją opowieść od rozmowy bohaterów albo po fragmencie narracyjnym płynnie przejść do wypowiedzi.
• Przejścia pomiędzy fragmentem narracyjnym a dialogiem w książce mogą być płynne. Na przykład opisujesz scenerię, to, jak bohater się w niej odnajdywał, na co patrzył, jak się zachowywał, a potem, pod koniec takiego fragmentu wprowadzasz zdanie: I wtedy aspirant Dobrowicz powiedziała:. Następnie dialog zaczynasz od nowej linii.
• Dialogi, które wprowadzasz, nie muszą być jednak płynnie powiązane z fragmentem narracyjnym, możesz potraktować je jako nowy akapit, nową myśl.
• A jak wprowadzić dialog w opowiadaniu, gdy przenosisz czytelnika do innej sceny? Wtedy najlepiej postawić *** lub nieco wolnej przestrzeni pomiędzy fragmentem narracyjnym a wypowiedziami, by wskazać czytelnikowi, że przechodzimy do innego wątku.
• Oczywiście cała książka również może kończyć się dialogiem, możesz umieścić go również o epilogu.

 

Kiwnęła głową, a potem przeniosła wzrok na okno, wypatrując wilgi zwyczajnej, donośnie koncertującej od początku ich rozmowy. Żółty ptak jakby wyczuł, że znajduje się pod obserwacją, bo zamilkł i skrył się w jednej z dziupli. Jego śpiew zastąpił ryk parkującego samochodu z przepaloną rurą wydechową.

– Poza tym chciałabym zająć się dochodzeniami, których sygnatury podrzucił mi pan inspektor kilka tygodni temu – dodała po chwili.

– Tak? Proszę mi przypomnieć, o co chodziło – odparł Skalnicz.

Jak wprowadzić dialog? Przykład z książki Nadbrzeżnik.

 

Jak zapisać dialog zgodnie z zasadami edytorskimi?

Na zasady pisowni dialogu natrafiłam na dwóch świetnych stronach poruszających wszystkie newralgiczne kwestie związane z poprawną polszczyzną, korektą i edytorstwem: eKoretkta24.pl oraz Językowe Dylematy. Poniższe wskazówki powstały na podstawie informacji, które znalazłam w tych serwisach.

 

Budowa dialogu

Pod kątem technicznym dialog zapisany w książce zawiera:

• Myślnik lub półpauzę,
• Wypowiedź bohatera,
• Informację o autorze wypowiedzi wraz ze sposobem wypowiedzi (powiedział, krzyknął),
• Ewentualnie didaskalia.

Czy talent pisarski jest potrzebny do napisania książki? Sprawdź!

 

 

Podstawowe zasady pisania dialogu – interpunkcja, pauzy, dywizy i myślniki

Zacznijmy od podstaw, czyli samego sposobu zapisu dialogu w edytorze tekstowym. Wypowiedzi bohaterów umieszczamy w treści od nowego akapitu (wcięcia tabulatorem), korzystając z tzw. pauzy dialogowej, czyli rozpoczynamy zdanie od myślnika (ewentualnie półpauzy) od nowej linii.

 

– Wyklucza pan ucieczkę?
– Tak. Stawiamy na uprowadzenie.
– Przesłuchaliście potencjalnych świadków zdarzenia?
– Rozmawialiśmy z mieszkańcami domów znajdujących się w pobliżu miejsca wypadku – nikt niczego nie widział.

Poprawnie zapisany dialog – przykład z Pogranicznika

 

Tak wygląda poprawny zapis rozmowy bohaterów w j. polskim. W literaturze anglosaskiej umieszcza się dialogi w cudzysłowie. W polskich powieściach taki sposób prezentacji konwersacji zostanie uznany za błąd.

Jak napisać prolog? Sprawdź!

 

 

Jak odróżnić myślnik, półpauzę i dywiz?

Pochylmy się na chwilę nad samą poziomą kreseczką. W edytorach tekstowych mamy do dyspozycji aż 3 rodzaje kresek: myślniki, półpauzy i dywizy. Każda z nich pełni nieco inną rolę.

 

• Myślnik (pauza) – to najdłuższa pozioma kreska, spełniająca funkcję znaku międzywyrazowego, stosowana w dialogu.

 

• Półpauza – krótsza od myślnika i dłuższa od dywizu, znak uniwersalny, który może zastępować obie kreski. Częściej stosowana jako zamiennik pauzy dialogowej. Możemy spotkać ją w książkach, internecie. Sam Word zamienia zwykły łącznik (znak – ) na półpauzę.

 

• Dywiz (łącznik) – najkrótsza kreska służąca do zapisu złożeń, np. granica polsko-czeska. Nie jest to poprawny znak do zapisu dialogu, więc nie powinniśmy go stosować podczas prezentacji rozmowy naszych bohaterów w książce. W Wordzie dywiz wstawiamy poprzez kliknięcie przycisku minusa, czy to na klawiaturze numerycznej, czy na klawiszu obok zera.

 

Skróty klawiaturowe w Wordzie:
myślnik - ctrl + alt + num - (minus na klawiaturze numerycznej)
półpauza - ctrl + num - (minus na klawiaturze numerycznej)
dywiz - klawisz ze znakiem minus

 

Jeśli do tej pory zapisywałeś swoje dialogi poprzez kliknięcie znaku minusa, a edytor tekstowy nie zmieniał Ci tego znaku na półpauzę, musisz wprowadzić korektę w swoich dialogach. Jak zrobić to automatycznie? Skorzystaj z funkcji Zamień w Wordzie dostępnej w Narzędziach głównych.

 

 

W polu Znajdź wstaw minus, który używałeś do tej pory w zapisie dialogów. W polu Zamień na wstaw półpauzę. Uwaga! Jeśli nie masz klawiatury numerycznej (niewielkie laptopy jej nie posiadają), skorzystaj z Wstaw -> Symbol -> Znaki specjalne. Wyszukaj półpauzę i wklej ją do opcji Zamień.

Jak napisać zakończenie książki?

 

Zasady pisania dialogu z didaskaliami opisującymi sposób mówienia

Didaskalia wskazują czytelnikowi, który bohater jest autorem danej wypowiedzi. W tym celu wykorzystywane są czasowniki wyrażające mówienie, np. powiedział, odparł, odpowiedział, mruknął, wycedził, wyszeptał itd.

 

– Mają symboliczne znaczenie dla zabójcy – wtrąciła Dobrowicz.
– Możliwe, ale motywy działania sprawcy to już zasadniczo wasza działka – odpowiedział Udoński. – Ofiara nie została uduszona, kość gnykowa nie jest złamana.

Jak napisać dialog – przykłady z książki Pogranicznik.

 

Zasady zapisywania dialogu są w tym przypadku następujące:

1. Nie stawiamy kropki po samej wypowiedzi bohatera. Zdanie zamykamy po didaskaliach, czyli czasowniku oznaczającym mówienie i ewentualnym opisie sposobu mówienia.

2. Didaskalia rozpoczynamy małą literą od czasownika wyrażającego sposób mówienia. Imię bohatera i inne informacje powinny znaleźć się za czasownikiem.

– Czyli Radosza o wszystkim wiedział – odezwała się ze złością.

 

3. Jeśli wypowiedź bohatera chcemy zakończyć wykrzyknikiem, znakiem zapytania lub wielokropkiem, wstawiamy go po wypowiedzi bohatera, a didaskalia rozpoczynamy z małej litery.

– Czyli Radosza o wszystkim wiedział! – odezwała się ze złością.

 

4. Jeśli chcemy wtrącić didaskalia w wypowiedź bohatera jako pewnego rodzaju wtrącenie, didaskalia rozpoczynamy małą literą i oddzielamy je jedynie myślnikami od wypowiedzi bohatera. Nie stosujemy również interpunkcji, nawet jeśli wynikałoby to z zastosowanych łączników (np. że, który, aby itd.).

– Czyli Radosza wiedział – odezwała się ze złością – że przestępca grasuje w mieście.

 

5. Didaskalia opisujące sposób mówienia mogą także oddzielać dwa osobne zdania. W tym przypadku drugie zdanie rozpoczynamy po myślniku z dużej litery.

– Czyli Radosza o wszystkim wiedział – odezwała się ze złością. – Nie rozumiem, jak można w taki sposób postąpić.

 

Jak wydać książkę krok po kroku?

 

Jak zapisać dialog w opowiadaniu z didaskaliami opisującymi tło dialogowe?

W dialogach pojawiają się także informacje, które prezentują tło dialogowe – kto, w jaki sposób, w jakiej sytuacji, w jakich okolicznościach prowadzi rozmowę. Ja bardzo często stosuję ten typ didaskaliów do opisania mowy ciała oraz sprecyzowania czytelnikowi kontekstu dialogu. W tym przypadku obowiązują nieco inne zasady zapisywania wypowiedzi bohaterów.

 

Interpunkcja w dialogach opisujących tło dialogowe:

1. Wypowiedź bohatera kończymy znakiem interpunkcyjnym (kropką, znakiem zapytania, wykrzyknikiem, wielokropkiem), a didaskalia rozpoczynamy z wielkiej litery i kończymy kropką.

2. Na początku kolejnego zdania pojawiającego się, czy to w didaskaliach, czy po myślniku stawiamy wielką literę.

3. Jeśli w didaskaliach pojawia się „nazwa postaci”, która jest autorem wypowiedzi, stawiamy ją przed czasownikiem (odwrotnie niż w didaskaliach opisujących sposób mówienia).

– Co w naszej sytuacji nie wchodzi w grę. – Koszycki dopisywał w swoim notesie informacje uzupełniające raport z sekcji zwłok.

4. Jeśli po didaskaliach chcemy wprowadzić kolejną wypowiedź bohatera, stawiamy myślnik i po nim rozpoczynamy nowe zdanie.

– Co w naszej sytuacji nie wchodzi w grę. – Koszycki dopisywał w swoim notesie informacje uzupełniające raport z sekcji zwłok. – Zabójca mógł wiedzieć o gorszej dyspozycji Czarki?

 

5. Gdy wprowadzamy didaskalia opisujące sposób mówienia, stawiamy po nich dwukropek, a wypowiedź bohatera rozpoczynamy po myślniku wielką literą.

– Co w naszej sytuacji nie wchodzi w grę. – Koszycki dopisywał w swoim notesie informacje uzupełniające raport z sekcji zwłok. Dodał: – Zabójca mógł wiedzieć o gorszej dyspozycji Czarki?

 

Jak zapisywać dialogi w książce – podsumowanie zasad interpunkcyjnych

Poprawna interpunkcja w dialogach zależy tak naprawdę od tego, jaki rodzaj didaskaliów stosujemy. Dlatego już podczas zapisywania wypowiedzi bohatera warto zastanowić się, czy stawiamy czasownik wskazujący na sposób mówienia, czy po prostu opisujemy zachowania i reakcje naszej fikcyjnej postaci.

 

Zasady pisania dialogów – tabelka

Czy dialog rozpoczynamy od akapitu?	tak
Jak zacząć dialog po akapicie?	od myślnika lub półpauzy
Czasownik oznaczający sposób mówienia	czasownik po myślniku z małej litery, kropkę stawiamy po całym zakończonym zdaniu, imię bohatera wprowadzamy po czasowniku
Czasownik odnoszący się do tła dialogowego	czasownik po myślniku z dużej litery, kropkę stawiamy po zakończeniu wypowiedzi bohatera i później po didaskaliach, imię bohatera stawiamy przed czasownikiem
Wtrącenia	zasady dialogu zależą od rodzaju użytego czasownika – opisującego sposób mówienia lub tło dialogowe

 

Poprawny zapis dialogu a błędy ortograficzne

Choć Twój bohater może nie znać się na ortografii, interpunkcji, zapis jego wypowiedzi musi być poprawny pod kątem ortograficznym i językowym. Szyk zdania, poszczególne wyrazy mogą być poprzestawiane, bo odzwierciedlają sposób mówienia, ale nie możesz robić byków ortograficznych. Dialog w książce jest zapisem tego, co ktoś powiedział. I ten zapis przygotowujemy zgodnie z poprawnością językową.

Ile czasu pisze się książkę? Sprawdź!

 

Jak zapisujemy dialog z fonetyzmami i onomatopeją?

A co z fonetyką w dialogu? Jak zapisać westchnięcia, chrząknięcia, ziewnięcia? Najlepiej sprawdzić, czy w słownikach albo w piśmie występuje powszechnie przyjęta pisownia. Niektóre wyrazy charakteryzujące wydawane przez nas dźwięki są stosowane dość często.

 – Eee… miło mi – bąknęła Michalina, niepewnie wyciągając dłoń. W pewnym momencie jednak ją cofnęła, przez co jej gest wyglądał dość dziwacznie.

– Pogadajcie sobie na spokojnie – rzuciła Lena.

Przykład dialogu z fonetyzmami – Nadbrzeżnik

 

Poprawny zapis dialogu – ćwiczenia

Korzystając z powyższych wskazówek, spróbuj znaleźć 6 edytorskich błędów w poniższym dialogu.

 

– Cześć Zenek, jak się dzisiaj masz? – Antoni krzyknął, podchodząc do drewnianego płotu.
– Nie najlepiej. Boli mnie ząb. – odpowiedział zmartwiony mężczyzna. Kontynuował – A co słychać u ciebie?
– Kupiłem ostatnio nową kanapę. Wydałem na nią fortunę! – uśmiechnął się z grymasem na twarzy.
– A, wiem. Kaśka mówiła, – odparł Zenek, łapiąc się za policzek – że widziała cię w sklepie meblowym.
– Tak? – Zapytał zaskoczony. – Ja jej nie widziałem.

Znaki interpunkcyjne w dialogach – ćwiczenia

 

Udało się? 🙂 Pochwal się swoją spostrzegawczością w komentarzu!

Najlepsze ćwiczenia na tworzenie i zapisywanie dialogów to nic innego jak ich pisanie. Jeśli masz wątpliwości dotyczące poprawnej interpunkcji lub kwestii redakcyjnych, skorzystaj z pomocy profesjonalnego korektora albo umów się ze mną na recenzję przedwydawniczą.

 

Dialogi w opowiadaniach i powieściach – porwij czytelnika, pamiętając o poprawnej interpunkcji!

Dobre dialogi spełniają kilka funkcji: dodają dynamiki akcji powieści, przemycają istotne informacje dotyczące intrygi kryminalnej lub fabuły opowiadania, odzwierciedlają osobowość postaci. Chwytliwe rozmówki, gry słów, ciekawe sformułowania zaczerpniesz z rozmów, które toczą się w realnym świecie. Przy ich zapisie w edytorze tekstowym pamiętaj o kwestiach edytorskich, pauzach, myślnikach i poprawnej interpunkcji, aby twór utwór był nie tylko porywający dla czytelnika, ale także doskonały pod względem językowym dla osoby dokonującej korekty tekstu.

 

Źródła i dodatkowe informacje:

• https://www.ekorekta24.pl/interpunkcja-w-dialogach-czyli-jak-poprawnie-zapisywac-dialogi/
• https://www.jezykowedylematy.pl/2011/09/jak-pisac-dialogi-praktyczne-porady/